ul. Królewska 9
20-000 , Lublin
woj. lubelskie
pow. Lubelski
tel.
815320851
Godziny otwarcia:
Pon: Nieczynne
Wto: Nieczynne
Śro: Nieczynne
Czw: Nieczynne
Pią: Nieczynne
Sob: Nieczynne
Nie: Nieczynne
Msze święte;
niedziele i święta: 7.30, 9.00, 10.30, 12.30, 18.00
dni powszednie: 7.30, 18.00
Odpust: 31 lipca
Początkowo ok. 1618 r. była tu drewniana kaplica Sióstr Bernardynek. W 1637 r. Sostry zakupiły plac pod nowy kościół. Budowę zakończono w 1658 r. a konsekrował go tegoż roku sufragan płocki bp Z. Czyżykowski. Równicześnie z k-łem wybud. klasztor. Uległ on całokowitemu spaleniu w 1768 r. Odbudowa trwała kilka lat. W wyniku kasaty w 1864 r., do 1887 r. było tu jesazcze 6 sióstr, które wywieziono do innych klasztorów, a przy k-le pozostał 1 ksiądz i organista. Po zakończeniu I wojny światowej kościół i zabudowania mieszkalne objęli Ks. Jezuici ( 16.01.1920)
Do 1768 r. kościół posiadał cechy budowli renesansowej, dzisiaj jedynie w prezbiterium pozostały ślady pierwotnej dekoracji. W czasie renowacji dodano zewnętrzne filary, sam kosciól natomiast jest 1-nawowy. Nawa główna została pomalowana dopiero w 1897 r. przez Władysława Barwickiego - dotąd jedynie bielono. W prezbiterium ołtarz główny w stylu renesansowym, z XVIII w., tabernakulum dostosowane do stylu całości pochodzi z 1958 r. Nad ołtarzem obraz św. Piora Wątpiącego ( mal A. Michalak). W świątyni są 4 ołtarze boczne ( mensy umieszczone we wnękach). Nad nimi obrazy: po prawej stronie - Pana Jezusa Ukrzyżowanego i św. Pustelnika (?), po lewej: NMP i także św. Pustelnika(?). Z prawej strony k-ła kaplica dobudowana nieco później niż świątynia. Kruchty nie ma, ponieważ jest bezpośrednie połączenie z klasztorem. Wieża, nie wyższa od świątyni - wbudowana w klasztor.
niedziele i święta: 7.30, 9.00, 10.30, 12.30, 18.00
dni powszednie: 7.30, 18.00
Odpust: 31 lipca
Początkowo ok. 1618 r. była tu drewniana kaplica Sióstr Bernardynek. W 1637 r. Sostry zakupiły plac pod nowy kościół. Budowę zakończono w 1658 r. a konsekrował go tegoż roku sufragan płocki bp Z. Czyżykowski. Równicześnie z k-łem wybud. klasztor. Uległ on całokowitemu spaleniu w 1768 r. Odbudowa trwała kilka lat. W wyniku kasaty w 1864 r., do 1887 r. było tu jesazcze 6 sióstr, które wywieziono do innych klasztorów, a przy k-le pozostał 1 ksiądz i organista. Po zakończeniu I wojny światowej kościół i zabudowania mieszkalne objęli Ks. Jezuici ( 16.01.1920)
Do 1768 r. kościół posiadał cechy budowli renesansowej, dzisiaj jedynie w prezbiterium pozostały ślady pierwotnej dekoracji. W czasie renowacji dodano zewnętrzne filary, sam kosciól natomiast jest 1-nawowy. Nawa główna została pomalowana dopiero w 1897 r. przez Władysława Barwickiego - dotąd jedynie bielono. W prezbiterium ołtarz główny w stylu renesansowym, z XVIII w., tabernakulum dostosowane do stylu całości pochodzi z 1958 r. Nad ołtarzem obraz św. Piora Wątpiącego ( mal A. Michalak). W świątyni są 4 ołtarze boczne ( mensy umieszczone we wnękach). Nad nimi obrazy: po prawej stronie - Pana Jezusa Ukrzyżowanego i św. Pustelnika (?), po lewej: NMP i także św. Pustelnika(?). Z prawej strony k-ła kaplica dobudowana nieco później niż świątynia. Kruchty nie ma, ponieważ jest bezpośrednie połączenie z klasztorem. Wieża, nie wyższa od świątyni - wbudowana w klasztor.